– Babciu, tak mi przykro…Co się dokładnie stało? – Byłam na zakupach i wróciłam do domu. Patrzę, a kot się nie rusza… – O, babciu… Ale Humor był już stary! – Jak możesz tak powiedzieć??? Humor nie był stary. – No miałam na myśli to, że miał długie i cudowne życie razem z Tobą i dziadkiem Leonem. – Dziadek go nawet nie karmił! – Miał długie i cudowne życie z Tobą, tak? – Mój Humorek…Kochany… – O babciu… – Nie chcę żyć! Nie chcę żyć! – Nie mów tak… Kochana! Pojedziemy i kupimy nowego kotka. – Jesteś bez serca, ja nie chcę nowego kotka. Ja chcę Humorka. On leży tu sztywny, a Ty mówisz o nowym kocie!!! – Bo chcę, żebyś przestała płakać. Może zrobimy jutro prawdziwy koci pogrzeb? Powspominamy Humorka i zakopiemy go… w ogródku. – Ale gdzie dokładnie. Nie wiem, w ogródku? Gdzie? – Może tam pod tą piękną czerwoną różą..Zawsze tam siedzisz, lubisz czytać książki. – Tak… – To jest Twoje ulubione miejsce. Moż...